หนึ่งในความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง ERM และ BCM คือ วัตถุประสงค์ของระบบ เนื่องจากลักษณะการป้องกันของ ERM การจัดการความเสี่ยงขององค์กรจึงเป็นงานเชิงกลยุทธ์ส่วนใหญ่ โดยมุ่งเน้นที่การทำความเข้าใจและการวางแผนสำหรับสถานการณ์สมมติ ในทางกลับกัน การบริหารความต่อเนื่องทางธุรกิจมีความซับซ้อนมากกว่านั้นมาก โดยมุ่งเน้นที่วิธีการจริงที่องค์กรควรดำเนินการเมื่อเกิดการหยุดชะงักของธุรกิจ
การแยกกิจกรรมของ ERM และ BCM ออกจากกัน จึงมีผลกระทบด้านลบสำหรับองค์กร ดังนี้
ในหลายองค์กร การบริหารความเสี่ยงขององค์กรและการจัดการความต่อเนื่องทางธุรกิจมักได้รับการจัดการโดยทีมหรือคณะทำงานเดียวกัน เนื่องจาก ERM และ BCM มีความสัมพันธ์กัน ซึ่งจะไม่สามารถสร้างแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจสำหรับเหตุการณ์ความเสี่ยงได้หากคุณไม่มีความเข้าใจว่าเหตุการณ์ความเสี่ยงใดที่มีแนวโน้มจะเกิดขึ้น ในทำนองเดียวกัน ก็ไม่สามารถปกป้องธุรกิจจากการหยุดชะงักได้อย่างเพียงพอ หากไม่มีแผนที่จะจัดการกับมันเมื่อมันเกิดขึ้น
